آلرژی به حیوانات خانگی
حساسیت به حیوانات خانگی یک واکنش آلرژیک به پروتئینهای روی سلول های پوستی حیوانات، بزاق و یا ادرار آنهاست.
علائم حساسیت به حیوانات خانگی مشابه علائم آلرژی به گرده گیاهان بوده و شامل عطسه و آبریزش بینی میباشد. بعضی افراد ممکن است علائم آسم مانند خس خس سینه و سختی تنفس را نیز تجربه کنند. در بیشتر موارد آلرژی در اثر در مواجهه با پوسته ریزی های بدن حیوانات خانگی ایجاد میشود.
بیشتر آلرژی ها در اثر تماس با سگ و گربه ایجاد میشود. هرچند حیوانی که مو داشته باشد نیز میتواند سبب ایجاد آلرژی شود.
اگر شما به حیوانات خانگی آلرژی دارید، بهترین استراتژی برای شما پرهیز از در تماس قرار گرفتن با حیوانات است. در مواردی نیز داروها و درمانهایی برای برطرف کردن علائم و نشانه های حساسیت و بهبود آسم، ضروری هستند.
علائم
علائم و نشانه های حساسیت به حیوانات خانگی که به علت التهاب مسیر بینی هستند شامل:
- عطسه
- آبریزش بینی
- آبریزش، قرمزی و خارش چشمها
- احتقان بینی
- خارش بینی، سقف دهان و گلو
- تجمع خلط پشت بینی
- سرفه
- درد و فشار صورت
- بطور مکرر از خواب بیدار شدن
- زیر چشمها به به رنگ آبی و متورم در میآیند
- در بچه ها، مکررا بینی را خاراندن
اگر حساسیت به حیوانات خانگی در شما مرتبط با آسم باشد، علائم زیر هم اضافه میشود:
- سختی در نفس کشیدن
- درد و تنگی قفسه سینه
- بازدم پر صدا
- اختلال در خوابیدن به علت تنگی نفس، سرفه و خس خس سینه
علائم پوستی
بعضی افراد که حساسیت به حیوانات خانگی دارند، ممکن است علائم پوستی نیز تجربه کنند که به عنوان الگوی درماتیت آلرژیک شناخته میشود. این نوع درماتیت یک پاسخ سیستم ایمنی بوده که سبب التهاب پوست میشود. تماس مستقیم با حیوان عامل حساسیت سبب تحریک ایجاد واکنش درماتیت آلرژیک شده که شامل علائم و نشانه های زیر است:
- قرمز شدن و برامدگی قسمتهایی از پوست
- اگزما
- پوست خارش دار
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
بعضی از علائم حساسیت به حیوانات خانگی همانند آبریزش بینی و یا عطسه، مشابه علائم سرماخوردگی میباشند. گاهی تشخیص اینکه شما سرما خورده اید و یا اینک دچار آلرژی شدهاید دشوار است. اگر علائم شما برای بیش از دو هفته باقی بماند، احتمال اینکه شما دچار آلرژی شده باشید، بالاست.
اگر که علائم شما شدید هستند(انسداد کامل مسیر بینی، دشواری در خوابیدن و یا خس خس سینه) با متخصص آلرژی تماس بگیرید.
اگر تنگی نفس و خس خس سینه شما بصورت پیشروندهای در حال بدتر شدن هستند، سریعا به اورژانس مراجعه کنید.
علل
آلرژی ها در زمانی به وقوع میپوندند که سیستم ایمنی شما در معرض مواد خارجی مثل گرده، کپک و یا موی حیوانات قرار میگیرد.
سیستم ایمنی شما پروتیین هایی به نام آنتی بادی تولید میکند که این آنتی بادیها شما را در برابر مهاجم های خارجی که میتوانند عامل ایجاد عفونت باشند، محافظت میکند. در زمانی که شما دچار آلرژی میشوید، سیستم ایمنی شما آلرژن های غیر آسیب زا را مضر تلقی کرده و در برابر آنها آنتی بادی تولید میکند.
زمانی که شما در تماس با یک آلرژن قرار میگیرید، سیستم ایمنی شما یک پاسخ التهابی در مسیر بینی و یا ریوی شما ایجاد میکند.
تماس مکرر و یا طولانی مدت با آلرژنها سبب ایجاد التهاب مداوم سیستم هوایی و در نهایت آسم میشود.
گربه ها و سگ ها
آلرژنهای گربه ها و سگ ها در پوسته ریزی بدن این حیوانات، بزاق، ادرار، عرق و موی آنها قرار دارد. شوره بدن حیوانات یک عامل مهم است چراکه بسیار ریز بوده و توسط جریان هوا برای مدت طولانی میتواند معلق بماند.
بزاق حیوانات نیز میتواند به فرش، وسایل خواب، لباس و وسایل خانه بچسبد و پس از خشک شدن، به سادگی توسط جریان هوا جابجا میشود.
جوندگان و خرگوش ها
جوندگان شامل موش ها، همسترها و خوکچههای هندی میباشند. آلرژن های جوندگان بطور معمول در مو، شوره، بزاق و ادرار آنها وجود دارد. غبارهای موجود در کف قفس جوندگان میتواند مرتبط با آلرژن های تنفسی که مرتبط با این حیوانات است باشد.
آلرژن های خرگوش در شوره، مو و بزاق آنها موجود میباشد.
دیگر حیوانات
حساسیت به حیوانات به طور نادر ممکن است توسط حیواناتی که مو ندارند همانند ماهی و خزندگان ایجاد شود.
ریسک فاکتورها
آلرژی به حیوانات یکی از مشکلات رایج است و اگر در خانواده شما فردی با این مشکل وجود داشته باشد، احتمال اینکه شما نیز دچار آن شوید بیشتر از سایر افراد است.
در تماس بودن با حیوانات از کودکی از عواملیست که به جلوگیری از ایجاد آلرژی کمک میکند. مطالعات اخیر نشان دادهاند که کودکانی که در اولین سالهای زندگی سگ نیز در محل زندگیشان هست، ریسک ابتلایشان به به عفونت های تنفسی فوقانی کمتر از کودکانیست که در ارتباط با سگ در آن سن ها نبودند است.
عوارض
عفونت سینوس ها
التهاب مسمتر بافتهای مسیر بینی که به علت آلرژی اتفاق میافتد، میتواند سایر حفره های مرتبط با مسیر بینی و سینوسها را مسدود کند که این انسدادها احتمال ایجاد عفونتهای باکتریایی سینوسها مانند سینوزیت را افزایش میدهد.
آسم
افرادی که دچار آسم و حساسیت به حیوانات هستند، اصولا در برطرف کردن این علائم دچار سختی هستند. این افراد ممکن است در ریسک حملات آسم باشند که نیاز به درمان سریع طبی دارد.
پیشگیری
اگر شما در پی خریدن یک حیوان خانگی هستید، حتما قبل از خرید آن مطمئن شوید که حساسیت و آلرژی به حیوانات ندارید.
تشخیص
متخصص آلرژی با توجه به علائم، انجام یک سری از معاینات و پاسختان به مجموعه ای سوالهایی که میپرسد، میتواند به داشتن آلرژی در شما شک کند. پزشکتان توسط یک چراغ قوه ممکن است مسیر بینی شما را چک کند و وضعیت آن را بررسی کند. چرا که در وضعیت آلرژی، مسیر بینی دچار احتقان شده، متورم میشود و به رنگ آبی در میآید.
تست پوستی آلرژی
ممکن است پزشک شما برای تشخیص دقیق مادهای که شما به آن آلرژیک هستید، یک تست پوستی پیشنهاد دهد و شما را به متخصص آلرژی برای انجام این تست ارجاع دهد.
در این تست مقادیر خیلی کم از آلرژنهای خالص شده در زیر پوستتان، معمولا در محل ساعد و یا پشت، استفاده میشود و بعد از15 دقیقه به مشاهده واکنش آلرژیک در آن محل میپردازد. برای مثال اگر به گربه حساسیت داشته باشید، در محلی که آلرژن گربه روی پوست قرار داده شود دچار قرمزی و خارش میشوید. شایع ترین عارضه این تست های پوستی، خارش و قرمزی است که بطور معمول بعد از 30 دقیقه برطرف میشود.
آزمایش خون
در بعضی موارد به علت شرایط خاص پوستی و یا تداخل با بعضی داروهای بیمار،تست پوستی نمیتواند انجام شود. به عنوان راه حل جایگزین، پزشک یک تست خونی را که قرار است آنتی بادی های مختلفی که در واکنش های آلرژیک تولید شده اند را بسنجد، درخواست میکند. که این تست نشان دهنده میزان حساسیت شما به آلرژنها میباشد.
درمان
اولین خط درمان کنترل آلرژی حیوانات، دوری از حیوانات عامل حساسیت است. در زمانی که شما تماستان را با عامل آلرژیک کم میکنید، در ادامه کمتر دچار واکنش آلرژیک میشوید و یا واکنشهایتان از نظر شدت کاهش مییابند.
اصولا این دوری از حیوانات آسان نیست. حتی اگر شما خودتان نیز حیوان خانگی نداشته باشید، ممکن است ناخواسته با آلرژنهای حیوانات که روی لباس افراد دیگر حمل میشود در تماس قرار بگیرید. علاوه بر دوری از آلرژن ها، ممکن است به درمان دارویی نیز برای کنترل علائم خود نیاز داشته باشید.
داروهای آلرژی
ممکن است متخصص آلرژی جهت برطرف کردن علائم تنفسیتان استفاده از داروهای زیر را پیشنهاد کند:
- آنتی هستامین: باعث برطرف شدن آبریزش بینی، عطسه و خارش میشود.
آنتی هیستامینی که بصورت اسپری بینی نسخه میشود شامل آزلاستین و اولوپاتادین است. دارو های غیر نسخه ای آنتی هیستامین شامل فکسوفنادین، لوراتادین و سیتریزین میباشد. شربت های آنتی هیستامین نیز برای کودکان میتواند استفاده شود.آنتی هیستامینهایی که نیاز به نسخه دارند نیز از دیگر راه حلها میباشند که شامل لووسیتریزین و دسلوراتادین است.
- کورتیکواستروییدها که بصورت اسپری بینی هستند، میتوانند سبب کاهش التهاب و کنترل علائم زکام شوند. این داروها شامل فلوتیکازون پروپیونات، ممتازون فوروات، تریامسینولون و سیکلزوناید است. کورتیکواستروییدهای استنشاقی شامل دوز پایینی از دارو بوده و سبب میزان کمتری از عوارض جانبی در مقایسه با داروهای خوراکی استروییدی میشود.
- ضداحتقان ها میتوانند بافت التهاب یافته بینی را بهبود بخشیده و تنفس با بینی را آسانتر کنند. بعضی از داروهای بدون نسخه مخلوطی از آنتی هیستامین با یک ضد احتقان هستند. ضد احتقانهای خوراکی میتوانند سبب افزایش فشارخون شده و اگر دچار فشارخون، گلوکوم و یا بیماری های قلب و عروقی هستید برای استفاده از آنها باید ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
لکوترین سبب اختلال در عملکرد تعدادی از مواد شیمیایی مسیر التهابی میشود. اگر اسپری بینی کورتیکواسترویید و یا آنتی هیستامین ها گزینه های مناسبی برای شما نباشند، ممکن است متخصص آلرژی برایتان مونتلوکاست تجویز کند.
عوارض جانبی مونتلوکاست میتواند شامل عفونت راه های هوایی فوقانی، سردرد و تب باشد. عوارض جانبی کمتر محتمل میتواند تغییرات خلقی مثل عصبانیت و یا افسردگی باشد.
دیگر درمان ها
ایمونوتراپی: شما میتوانید سیستم ایمنی خود را آموزش دهید تا به آلرژن ها حساس نباشد که این عمل طی فرایندی به نام ایمونوتراپی صورت میگیرد.
یک تا دو مرتبه شات آلرژن به صورت هفتگی با دوزهای پایین آلرژن(در این مورد آلرژنهای حیوان) که به تدریج میتوان دوز آن را در طول چهار تا شش ماه افزایش داد. مقادیر نگهدارنده نیز بصورت هر 4 هفته به مدت 3 تا 5 ماه نیاز خواهد بود. ایمونوتراپی معمولا زمانی استفاده میشود که سایر درمان ها جواب ندهند.
نحوه زندگی و درمان در خانه
پرهیز از ارتباط با حیوانات خانگی بهترین درمان ممکن است. این روش برای بسیاری از خانوادهها خوشایند نیست چرا که وابستگی زیادی به حیوان خانگی خود دارند. میتوانید با پزشک خود در این مورد مشورت کنید چرا که در مواردی کاهش تماس با حیوان کافیست و نیاز نیست که آن را اهدا کرد.
اگر حیوان خود را اهدا میکنید:
اگر برای حیوان خانگی خود خانه جدیدی هم پیدا کنید، علائم آلرژی شما ممکن است همچنان بعد از مدتی باقی بمانند چرا که پس از تمیز کردن کامل خانه ممکن است همچنان آلرژنهای آن برای مدت ها در منزلتان باقی بماند. مراحل زیر میتواند برای تمیز کردن آلرژنهای حیوان به شما کمک کنند:
- نظافت: از فردی که حساسیت به حیوانات ندارد بخواهید که همه خانه را کاملا تمیز کند حتی سقف و دیوار ها.
- جایگزینی مبلمان منزل: اگر برایتان مقدور بود، مبلمان را تعویض کنید چرا که تمیز کردن نمیتواند همه آلرژن ها را کاملا از بین ببرد.
- تعویض فرش ها: در صورت امکان فرشهایتان مخصوصا آنهایی که در اتاق خواب هستند را تعویض کنید.
- تعویض لوازم خواب: تخت، پتو و روبالشی خود را تعویض کنید چرا که تمیز کردن آنها از آلرژنها ممکن نیست.
- استفاده از فیلترهایی با قابلیت بالا: فیلترهای تهویه هوایی با قدرت بالا میتوانند غبارهای آلرژن را از هوا وکیوم کنند و میزان آلرژن های در دسترس را کاهش دهند.
اگر حیوان خانگی خود را نگه میدارید:
اگر قصد دارید که حیوان خانگی خود را نگه دارید، میتوانید میزان آلرژن های موجود در خانهتان را با روش های زیر کاهش دهید:
- حیوان خود را مرتبا حمام کنید: از یکی از اعضای خانواده که آلرژی ندارد بخواهید که بطور هفتگی و مرتب حیوانتان را حمام کند.
- محلی در خانه که حیوان به آن وارد نشود تعبیه کنید: در محل هایی همانند اتاق خوابتان اجازه ورود حیوان را ندهید و سطح آلرژن های آن را پایین نگه دارید.
- فرش ها و وسایلی که سبب جذب موها و آلرژن های حیوان میشوند را از منزل خارج کنید. اگر ممکن است بجای فرش در کف از سرامیک یا چوب استفاده کنید.
- استفاده از فیلترهای با قدرت بالا: استفاده از فیلترهای قوی به کاهش آلرژن های موجود در هوا کمک میکند
- حیوانتان را خارج از خانه نگه دارید: اگر میتواند به راحتی بیرون زندگی کند، میزان حضورش را در منزل کم کنید و از میزان آلرژن ها بکاهید. البته این روش برای بسیاری از حیوانات کاربردی نیست.
ارسال دیدگاه